Πατρίδα μου - Νότης Σφακιανάκης
My country/homeland - Notis Sfakianakis
My country/homeland - Notis Sfakianakis
Αφήγηση:
Narration
Κι οι περισπούδαστοι πισωπατήσαν.
and the most well educated backed off
Στης ντροπής τα έδρανα καθίσαν,
they sat to the beches of shame
να μιλήσουν, τάχα, να κρυφτούν.
so as to talk,let's say, to hide
Κι όμως να κι ανδρειωμένοι
But still there come the courageous/worthy
τα φτερά ανοίξαν στις κερκόπορτες
the wings have opened in the backdoors (it's something mythological)
μπροστά σταθήκαν και βροντοφώναξαν ξανά:
they stood infornt and they shouted again
"Μολών Λαβέ".
Come and get it (what Leonidas, the king of the Spartans, said to Kserksi the king of the Persians)
Δεν είναι μύθος μη γελιέστε,
It's not a myth don't trick yourselves
στις μέρες μας χαθήκατε μα δεν ξεχνιέστε
in our days you are lost but not forgotten
σε τούτους τους άμοιρους καιρούς.
in these oblivious times
Τραγούδι:
Singing
Εκείνο το πρωί
That morning
λες και δεν ήθελε να ξημερώσει
as if it didn't wanted to dawn
κι η μέρα φοβότανε
and the day was afraid
λες και δεν ήθελε ο ήλιος ν'ανατείλει
as if the sun didn't wanted to shine
να μη δει το κακό που ερχότανε.
so as to do not see the evil thing that was coming
Τα πουλιά λουφάξαν στις φωλιές τους
The birds they've hidden in their nests
αισθανθήκαν το μεγαλο κακό
they felt the great evil
τις χιλιάδες ανάσες
the thousands of breaths
και μεμιάς των σοφών τα χαρτιά
and at once the cards of the wise
τα τυλίξανε πύρινες γλώσσες.
where wrapped up in tongues of fire
Αστραπές και βροντές
Lightnings and thunders
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
score cold-bloodedly your body
Λυσσασμένα σκυλιά
Dogs in fury
να ξεσκίσουν ξανά
to rip again
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
(they)want your land like flesh
Αστραπές και βροντές
Lightnings and thunders
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
score cold-bloodedly your body
Λυσσασμένα σκυλιά
Dogs in fury
να ξεσκίσουν ξανά
to rip again
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
(they)want your land like flesh
Πατρίδα μου αγαπημένη
My beloved coutry/homeland
ποιά κατάρα σε βαραίνει πόση ερημιά.
which curse is onto you, how much loneliness-desertedness
Τα παιδιά σου διαλεγμένα
Your children chosen
σ' ενα θάνατο ταγμένα μές' τη μοναξιά.
to death pledged inside loneliness
Πατρίδα μου ...
My coutry/homeland
Αφήγηση:
Narration
Που είστε παλικάρια ?
Where are you lads?
Τραγούδι:
Singing
Εκείνο το πρωί
That morning
λες και δεν ήθελε η αυγή να φέρει
as if dawn did not wanted to bring
για το χάραμα χρώματα
for the daylight colours
λες και δεν ήθελε ο ήλιος να προσφέρει
as if the sun did notwanted to give
να μη δούμε το αίμα στα σώματα
so as not to see the blood on the bodies
ουρλιαχτά που φωνάξαν "ΑΕΡΑ"
shouts that were shouting "AERA" (air,it's something our soldiers yelled in 1940 in the war with the Italians, in Greece after the loss of the Italians came the Germans)
θα θυμόμαστε εκείνη τη μέρα
we will remember that day
τη χαμένη πατρίδα.
the lost country/homeland
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε
To the bosom of Greece till when
θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες.
will lair leaders traitors
Αστραπές και βροντές
Lightnings and thunders
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
score cold-bloodedly your body
Λυσσασμένα σκυλιά
Dogs in fury
να ξεσκίσουν ξανά
to rip again
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
(they)want your land like flesh
Αχ Ελλάδα λυπημένη έρημη και δοξασμένη
Ah Greece sad ,alone/deserted and glorified
πόσο σ' αγαπώ
how much I love you
Οι ήρωες που μας ζητάνε να μη δώσουμε
The heroes that ask from us to do not give
να φάνε κι άλλο μέρτικο.
(to them) to eat more share
Πατρίδα μου ...
My country/homeland
Αφήγηση:
Narration
Παλέψαμε, δώσαμε μάχες, τις κερδίσαμε.
We struggled, gave battles, we've won them
Στης κορφής της γνώσης, ναι σταθήκαμε.
To the top of knowledge, yes we stood
Κι ήτανε τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
And it was then that on us fell the barbarians
No comments:
Post a Comment